Övgü çocuklar için gerekli mi yoksa değil mi?
Genelde bu konu hakkında Gelişim Psikologları kendi fikilerini değişik çerçevelerde belirtirler çünkü genel bir doğruluk yoktur. Bu konudaki düşünceler, yapılan araştırma verilerine göre veya uygulanan yöntemlere göre değişiklik gösterir. Belli bir kısım övgünün çocuğun motivasyonu için gerekli dese de başka bir kesim de çocuğun övülmesini tehlikeli bulur çünkü çocuğun özgüveninin kırıldığına inanır. Geçenlerde bir psikoloğun bir yazısını bulup kendimizce yorumlamamız söylendi. Ben de yaptığım ödev boşa gitmesin diye burada paylaşmak istedim. Aslında, eleştirdiğim yazının yazarı olan psikoloğun birçok yazısına da katılmama rağmen "Övgü" konusuyla ilgili yazdığı yazıyı maalesef mantıklı bulamadım. Övgü'nün çocuklara zarar verdiğine inanan çarpıcı bir köşe yazısı yazmış fakat verilen örnekler o yazıya katılmam için yeterli gelmedi.
Öncelikle, bu konudaki kendi düşünecemden bahsetmek istiyorum.
Övgü’nün yapıldığı neden, yer ve zaman önemli. Çocukların yaptığı her şeyi
övmekten bahsetmiyorum fakat genel olarak övgünün zararlı olduğunu asla
düşünmüyorum. Örnek vermem gerekirse;6. Sınıfta zorlandığım derslerden biri matematikti. Sınavdan çok düşük bir not almıştım ve bu dersteki yetkinliğimin ve daha fazla çalışmam gerektiğinin farkında değildim. Aldığım
kötü nottan sonra daha çok hırs yaptım ve hocama gidip anlamadıklarımı sordum.
Bu şekilde bir sonraki sınavdan hiçbir zaman alabileceğime inanmadığım yüksek bir puan aldım. Bu benim için büyük bir başarıydı çünkü kendi çabamla
bir büyük bir şey başarmıştım. Ailem, çevremizdekilere bu konuda benden övgüyle
bahsettiler, hocam sınıfta sınav kağıdımı vermeden önce arkadaşlarımın önünde
benden övgüyle bahsedip kağıdımı verdi. Bana bu övgüler büyük bir motivasyon
oldu ve bir sonraki sınavda aldığım notun daha fazlasını aldım. Yani, benden
övgüyle bahsedildiğinde kendimi aciz ve aşağılanmış gibi hissetmedim.
“Övgü Çocuklara Neden
Zarar Verir?” başlıklı yazıda katılmadığım noktalar:
1- 'Çocuk biliyor ki: “Yüksek değil, düşük becerili insanların cesaretlendirilmeye ihtiyacı
vardır.”Kimse, Tarkan’a ‘Hadi Tarkan, yapabilirsin’ demez.Böylelikle çocuğun
kafasında “Ailem
beni övüyor çünkü ben çok becerikli değilim” düşüncesi
oluşuyor. Bu da özgüvenini olumsuz etkiliyor.'
Eleştiri 1: Tarkan’nın
destekçileri ve sevenleri dünya genelinde çok fazla. Bir ünlü, destekçilerinin
övgüsüyle, güzel sözleriyle ve ilgisiyle şu an bulunduğu noktaya geliyor. Eğer
destekçileri olmazsa veya fanları olmazsa şu an sahip oldukları başarıyı elde
edemezler. Ben hayatımda bir çocuğun övülmesi sonucunda özgüvenini kaybettiğini
duymadım ve görmedim. Bu yazıda çocukların övülmesinden bahsedilmesi gerekirken
ve referanslı bir araştırmayla örneklendirilmesi gerekilirken Tarkan ve Hadise
örneği gibi alakasız bir düşünceyle anlatılmak istenen bilginin doğruluğuna ve gerçekliğine
katılmıyorum. Ceza ve Ödül ikilisi veya Övgü ve Geri Bildirim ikilisi gibi hayatımızın içinde var olan tezatların dengeli bir şekilde aileler tarafından uygulanması gerekir çünkü bütün tezat ikililer çocukların motivasyonunu arttıran eylemlerdir. Ceza verildiğinden bir daha o
yanlışı yapmaması gerektiğini ve yaşadığı stress sonucundan belli bir
motivasyon sağladığını düşünüyorum. Ödül içinde, çocuğun yaşadığı heyecan ve
mutluluk sayesinde yine tatmin ve motivasyonla başarıya ulaşıldığını
düşünüyorum fakat sadece cezayla büyütülen bir çocuğun geleceği ne kadar
sağlıklı olur, bu farklı bir tartışma konusu sayılabilir. Ayrıca, çocukaların karakterine göre değişiklik gösteren bir durumdur.
2- 'Özgüveni arttıran bir mekanizma, ‘özyeterlilik’
inancıdır. O zaman yapılması gereken, geribildirim vermektir. Çocuk
geribildirim aldıkça gelişir. Geliştikçe de özyeterlilik inancı artar. Bu da
özgüvenini arttırır.'
Eleştiri 2: Bu yanlış bir
genellemedir. Her çocuğun alınganlık seviyesi, “resilience” dediğimiz direnç
seviyesi aynı değil. Yaptığımız geri bildirim çocuğun özgüvenini de
azaltabilir. Aile’nin veya öğretmenin yapacağı eleştiri ve tavrı çok önemli ve
her çocuk yapılan geri bildirimleri aynı şekilde algılamaz ama yapılması
gereken gerçekten bir yorum varsa yapılmalıdır. Sadece ‘özyeterliliği’
arttırmak için çocuğun her hareketini eleştirmeye başlarsanız çocuğun
özrgürlüğünü kısıtlarsınız. Çocuk kendi kararlarını alamayan bir birey haline gelirse de
hayatı boyunca birilerinin onu yönlendirmesine ihtiyaç duyar ve bu şekilde
çocuğun özerkliğini yitirmesine neden olursunuz. Yapılan geri bildirim olumlu
da olabilir fakat zaten olumlu geri bildirim bir nevi övgü oluyor, işte o zaman
da bu yazıyı yazan psikolog kendi dediğini çürütmüş oluyor. Bu yüzden de bahsedilen geribildirimi olumsuz olarak
algıladım ve ona göre eleştirdim.
Yorumlar
Yorum Gönder