Bir yerde gönüllü olarak çalışmaya başladım.İngilizce öğretmenliği yapıyorum ve aynı zamanda takı tasarımı kursu veriyorum.İngilizce,hayatımdan iki senemi çaldı.Neredeyse üniversiteyi bitiriyor olacaktım şu an fakat talihsizlikler yüzünden bir türlü sınıfı geçemedim,ta ki geçen seneye kadar.Geçen sene bölümüme başladım.Birinci senemi bitirdim.Yaz okulu yok kafa rahat dedim.Bir yerden bir fırsat geldi ayağıma.İngilizce öğretmenliğine başladım.Çocuklar küçük olduğu için tabii ki de kapsamlı bir ingilizce vermiyorum fakat onlara bir şeyler katabildiğimi görüyorum.Bakın, ben lise zamanlarında içe kapanık biriydim.Kendime güvenim zaten sıfırdı.Bir süre sonra kendi kendime bir şeyler başardığımı gördüm.Tabi ki bu hikaye muhteşem bir başarı hikayesi olamaz ama kendimi çok törpüledim kısa bir zamanda.Daha gencim,ilerde daha da güzel şeyler başarabilirim ama şu an kaybetdiklerim için üzülmemem gerektiğini ve her kaybedilenlerin aslında bir kazanç olduğunu çok iyi öğrendim.Size de tavsiyem bundan sonra 'kaybettik' lafını kullandığınızda bilin ki bir gün faiziyle bir yerlerden kaybediklerinizi kazanacaksınız.
Yorumlar
Yorum Gönder