Farketmeden Kaçıyoruz...

Bizim sadece ağır ağır ve düşünerek davranmamız gerekiyor.Ufacık sakinliği yaşamak yerine koskocaman salaklıklar yapıp her şeyi bok edebiliyoruz.Zamana bırakalım dedikçe,bazı şeylerin üstüne gitmekten kendimizi alıkoyamıyoruz.Biz bir yandan yaşamaya çalıştıkça,kendimizi farketmeden boğazımıza kadar batmış bir şekilde bir bataklıkta buluyoruz.Mutsuz giden bir durumda yinede etrafa gülücükler saçarak her şey mükemmelmiş ve biz hep iyiymişiz gibi rol kesiyoruz.Birçok şeyden vazgeçiyoruz ama sinsice o olayın peşini bırakmıyoruz.Biz aslında yolumuzda sakince yürüdüğümüzü sanıyoruz ama gerçekte koşarak kaçıyoruz hayattan...