Camdan Hayatlar

Burası küçük bir ada,yeni hayatıma yeni bir sayfa açmak için İstanbul'dan geldim.İstanbul'da küçük bir dövme dükkanında çalışıyordum fakat yaşadığım bazı talihsizliklerden sonra kendimi burada buldum.Buraya geldiğime tam üç ay oldu.Ada'ya geldiğim ilk günlerde kendime kalabileceğim bir evden önce iş arıyordum ve bir cam ustasıyla tanıştım.Bir ayda camdan küçük heykeller yapmaya başlamıştım.Daha sonra bileklikler ve kolye ucu süsleri yapmayı öğrenmiştim.Yan masalarda başka hediyelik eşyalar satan tezgahlar vardı ve onların sahipleriyle tanışıp çok kısa zamanda samimiyeti ilerletmiştim.İki ay içinde küçücük adada kocaman bir ailem olmuştu.Her şey çok güzel gidiyordu.Madem ki,her şey çok güzeldi neden her akşam kendimi deniz kenarında uzaklara bakarken yakalıyordum?İstanbul'u mu özlüyordum acaba?Hayattan beklentim neydi?Kafamda bir sürü sorular dönüyordu fakat hepsinin ortak noktası cevapsız olmalarıydı.Her şeyden ve herkesten kendimi soyutlamıştım.Düşüncelerimde kaybolmaya ve boğulmaya başlamıştım.Ne mutluluğumu ne de acılarımı hissedebiliyordum.Ben İstanbul'dan ayrılırken tek bir şeyi arkamda bırakamamışım;anılarımı.Şimdi tüm eşyalarımı toplayıp geri dönüyorum çünkü orada çözemediğim ne varsa,onu çözmeden hayatıma devam edemeyeceğimi anladım.