Son bir haftadır tuhaflık var diyordum.İçim daralıyor,sıkılıyorum diyordum.Sanırım nedeni ortaya çıktı.Nasıl oldu?Hangi ara oldu? Bilmiyorum.O kadar rahat davrandığım, anlattıklarına kahkahalar attığım ve üç kuruşluk beynimle ona akıllar verdiğim birine artık eskisi gibi rahat davranamadığımı anladım.Daha doğrusu anladığım şeyi anlamamış gibi yapıp yoluma devam etmem lazım.Davranışlarımı yorumlamam gerekirse;sanki pilli bir bebek gibi beni bir kaç saatliğine kurup onun yanına atmışlar,sadece evet veya hayır diyerek zamanın içine edebilecek kadar ciddi mental veya duygusal bir değişimin içinde kendimi buldum.Bundan birkaç ay öncesine kadar neredeyse takıntı haline getirdiğim ibiş kılıklı herifin yerini doldurabilecek kişinin, bu arkadaş olduğunu o zamanlarda söyleselerdi kendimi yere atıp katıla katıla gülerdim fakat şimdi tam bir ruh gibiyim.Ben bu işe hala bir anlam vermemişim gibi yapmaya devam edip,kendimi kandıracağım bakalım bu hallerim ne zamana kadar sürecek.
Yorumlar
Yorum Gönder